Σε πρώτο πλάνο δύο ταινίες που βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά που με διαφορετικό τρόπο το καθένα συγκλόνισαν την αμερικανική και τη γαλλική κοινή γνώμη
«Αλήθεια» («Truth, ΗΠΑ, 2015)
Οι πραγματικές δυσκολίες (και κυρίως οι παγίδες) που κρύβονται πίσω από τη σωστή εξάσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος αναδεικνύονται μέσα από την «Αλήθεια» («Truth, ΗΠΑ, 2015) του Τζέιµς Βάντερμπιλτ. Η ακαδημαϊκά φτιαγμένη αυτή ταινία μπορεί να μη διακρίνεται από ιδιαίτερες σκηνοθετικές εξάρσεις, αλλά έχει εξαιρετικό καστ ηθοποιών (Κέιτ Μπλάνσετ, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Τόφερ Γκρέις, Ντένις Κουέιντ) και ένα πραγματικά καυτό θέμα: εξιστορεί μια θρυλική δημοσιογραφική υπόθεση που συνέβη στην Αμερική το 2004 όταν ο κορυφαίος αμερικανός δημοσιογράφος Νταν Ράδερ (Ρέντφορντ), επί σειρά ετών κεντρικός παρουσιαστής του βραδινού δελτίου ειδήσεων του CBS, παρουσίασε στη δημοφιλέστατη τηλεοπτική εκπομπή «60 Minutes» αρνητικό ρεπορτάζ για τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους, το οποίο όμως αμφισβητήθηκε. Το ρεπορτάζ που είχε «βγάλει» η δημοσιογραφική ομάδα της παραγωγού Μέρι Μοπς (Μπλάνσετ) έλεγε ότι ο Μπους χρησιμοποίησε οικογενειακές γνωριμίες για να μη στρατολογηθεί στον πόλεμο του Βιετνάμ και ότι δεν εμφανίστηκε καν στην Εναέρια Εθνοφρουρά του Τέξας όπου έπρεπε να καταταχθεί.
Μόνον που τελικά οι αποδείξεις τέθηκαν υπό αμφισβήτηση όταν η πλευρά Μπους υποστήριξε ότι η γραμματοσειρά του εγγράφου που χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο δεν υπήρχε την εποχή που υποτίθεται ότι έγινε το συμβάν. Ο σταθμός μπόρεσε να αποδείξει ότι η γραμματοσειρά υπήρχε αλλά το κακό είχε πια γίνει, η ρετσινιά είχε πέσει. Το CBS εκτέθηκε ανεπανάληπτα και ακολούθησαν σκληρές κυρώσεις για τους εμπλεκόμενους δημοσιογράφους από τους οποίους ο ίδιος ο σταθμός ζήτησε να αποκαλύψουν τις πηγές τους. Οπως παλαιότερα ο Αλαν Πάκουλα στο «Ολοι οι άνθρωποι του Προέδρου» και προσφάτως ο Τοντ Μακάρθι στο «Spotlight», ο Βάντερμπιλτ ενδιαφέρεται να παρουσιάσει με τρομερή σχολαστικότητα όλα τα στάδια της έρευνας που έγινε πριν από τη μετάδοση αλλά και όλο το δυσάρεστο μετά. Βαθμολογία: 2 1/2
«Υπόθεση άγνωστο DNA» («L‘affaire SK1», Γαλλία, 2015)
Το χρονικό μιας ιστορικής υπόθεσης δολοφονιών κατά συρροή, που κράτησε δέκα περίπου χρόνια από τη στιγμή που η έρευνα άρχισε ως τη στιγμή που η δίκη του κατηγορουμένου ολοκληρώθηκε, ξεδιπλώνεται μέσα σε περίπου δύο ώρες στην ταινία «Υπόθεση άγνωστο DNA» («L‘affaire SK1», Γαλλία, 2015) του Φρεντερίκ Τελιέ. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι πρόκειται για μια πραγματικά ιστορική υπόθεση αφού για πρώτη φορά έγινε ταυτοποίηση του ενόχου μέσω του DNA, ένα μεγάλο βήμα για την επιστήμη.
Ο Τελιέ, που συνεργάστηκε στη συγγραφή του σεναρίου με τους Νταβίντ Ελοφέν, Πατρίτσια Τουρνασό, μοιράζει την ταινία σε δύο μέρη: το παρόν, που είναι η διεξαγωγή της δίκης, ενδιαφέρεται κυρίως για τις ηθικές αναστολές της συνηγόρου υπεράσπισης (Ναταλί Μπάιγ) που δεν είναι βέβαιη ότι θέλει να αναλάβει την υπόθεση. Το παρελθόν είναι η διεξαγωγή της πολυετούς έρευνας με βαρόμετρο έναν νεαρό αστυνομικό (Ραφαέλ Περσονάζ) που ανδρώνεται μέσω αυτής της υπόθεσης.
Περιέργως το κομμάτι του παρόντος έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το κομμάτι του παρελθόντος που υποκύπτει στη μονοτονία σκηνών με αστυνομικούς που τσακώνονται μεταξύ τους πέφτοντας συνεχώς πάνω σε αδιέξοδα. Οταν η ταινία τελειώνει υπάρχει η αίσθηση ότι τα ίδια πράγματα θα μπορούσαν να ειπωθούν πιο συνοπτικά και χωρίς βαρετές λεπτομέρειες που ούτως ή άλλως ξεχνιούνται. Γι’ αυτό όμως το «Spotlight» του Τοντ Μακ Κάρθι (αναγκάζομαι να το χρησιμοποιήσω ξανά ως μέτρο σύγκρισης) είναι μια σπουδαία ταινία και η «Υπόθεση άγνωστο DNA» απλώς επαρκής.Βαθμολογία: 2
Γλυκιά απόδραση» («Comme un avion», Γαλλία, 2015)
Ο Μισέλ, που υποδύεται ο Μπρουνό Πονταλιντές, στην ταινία «Γλυκιά απόδραση» («Comme un avion», Γαλλία, 2015) που σκηνοθέτησε ο ίδιος, είναι ένας άνδρας που μεγάλωσε με πάθος για τα αεροπλάνα αλλά όπως οι περισσότεροι, στην πορεία έχασε αυτό το πάθος του – ίσως και τον εαυτό του. Πενηντάρης πια, με κοιλίτσα και νυσταγμένο βλέμμα, ο Μισέλ δουλεύει γραφίστας μέσα στην παριζιάνικη φούρια αλλά δεν έχει σταματήσει να ονειρεύεται. Αποφασίζει λοιπόν, έστω καθυστερημένα, να αφοσιωθεί με όρεξη στο καινούργιο του πάθος, το καγιάκ, που ανακάλυψε διαδικτυακώς.
Το ταξίδι του στη φύση της γαλλικής υπαίθρου διακρίνεται από μια λυρική ομορφιά αλλά και μια ηρεμία που σε αφήνει σε νιρβάνα σχεδόν θεραπευτική. Κατά κάποιον τρόπο η «Γλυκιά απόδραση» είναι μια ταινία που, παρότι ποτέ δεν σε συναρπάζει, σου θυμίζει ότι οι πραγματικές ομορφιές της ζωής είναι τόσο απλές που δεν χρειάζεται να κάνεις προσπάθεια για να τις απολαύσεις. Και το κάνει χωρίς κραυγαλέα μηνύματα.Βαθμολογία: 3
«The nice guys» (ΗΠΑ, 2016)
Το «The nice guys» (ΗΠΑ, 2016) του Σέιν Μπλακ είναι ένα συμπαθές αστυνομικό buddy movie, φτιαγμένο στο μοντέλο της παλιάς κοπής (δεκαετίες του ’70 και του ’80). Θα φαινόταν τελείως ξεπερασμένο αν ο σεναριογράφος του «Φονικού όπλου» δεν του πρόσθετε το μαύρο χιούμορ και μια νουάρ ατμόσφαιρα που δίνει στην ιστορία μια γλυκόξινη γεύση. Ενας Ράσελ Κρόου με στομάχι-μπαλόνι παίζει τον τραμπούκο αγγελιοφόρο κακών μαντάτων και ένας λεπτεπίλεπτος Ράιαν Γκόσλινγκ είναι ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που θα αναγκαστεί να συνεργαστεί μαζί του για την εξιχνίαση μιας εξαιρετικά μπερδεμένης υπόθεσης πορνογραφίας. Ολα αυτά στο Λος Αντζελες του 1977, εποχή που ο Σέιν Μπλακ δείχνει να αγαπά, ίσως και να νοσταλγεί λιγάκι.Βαθμολογία: 2
Η «Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη» («Alice through the looking glass», ΗΠΑ, 2016)
Η «Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη» («Alice through the looking glass», ΗΠΑ, 2016) του Τζέιμς Μπόμπιν είναι η «συνέχεια» της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων» του Τιμ Μπάρτον, βασισμένη στη συνέχεια του συγγραφέα Λούις Κάρολ. Η Μία Γουασίκοφσκα επιστρέφει στον ρόλο της Αλίκης και αυτή τη φορά οδηγείται σε έναν μαγικό καθρέφτη μέσα από τον οποίο μεταφέρεται πίσω στο βασίλειο της Κατωχώρας όπου ξανασυναντιέται με τους παλιούς της φίλους. Ανάμεσά τους και ο Τρελοκαπελάς (Τζόνι Ντεπ) ο οποίος δυστυχώς δεν είναι πια ο εαυτός του καθώς έχει πέσει σε κατάθλιψη. Η Αλίκη αναλαμβάνει δράση Βαθμολογία: -.
Το Μπαρμπέρικο: Η Νέα Κουπ» («Barbershop: The Next Cut», ΗΠΑ, 2016)
Η κωμωδία «Το Μπαρμπέρικο: Η Νέα Κουπ» («Barbershop: The Next Cut», ΗΠΑ, 2016) του Μάλκομ Λι είναι η τρίτη ταινία γύρω από ένα κουρείο του Σικάγου μετά το «Μπαρμπέρικο» (2002) και το «Barbershop 2: Back in Business»(2004).Πρωταγωνιστούν και πάλι οι Ice Cube και Cedric the Entertainer.Βαθμολογία: –
Βαθμολογία 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
*Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα τΟ ΒΗΜΑ από όπου και η αναδημοσίευση
