Μια εγκύκλιος από το 1987 συνεχίζει και ταλαιπωρεί τους συναλλασσόμενους επαγγελματίες με το Ελληνικό Δημόσιο. Πρόκειται για την απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ΑΠ: 38792/382/22-04-1987 με τίτλο “Απώλεια πρωτοτύπων στοιχείων Κ.Φ.Σ” που ισχύει απ΄ότι φαίνεται, ακόμα και σήμερα.
Η εγκύκλιος αυτή αναφέρεται στις περιπτώσεις απώλειας των πρωτοτύπων παραστατικών , ανεξάρτητα για το ποιος ευθύνεται (“πιστωτής” ή Δημόσια Υπηρεσία) για την απώλεια αυτή.
Εδώ να επισημάνουμε ότι στις συναλλαγές μεταξύ επαγγελματιών του ιδιωτικού τομέα ισχύει από το 1995 (Έγγραφο 1121541/1125/0015/16-11-1995) ότι σε περίπτωση απώλειας των πρωτότυπων φορολογικών στοιχείων δίνεται η δυνατότητα χρησιμοποίησης φωτοτυπιών των παραστατικών αυτών εκ των στελεχών τους, με την προϋπόθεση ότι θα φέρουν επικύρωση του εκδότη τους, θεωρούμενα ως πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία των συναλλαγών που απεικονίζονταν στα πρωτότυπα.
Έχεις συναλλαγή με το Δημόσιο και με υπαιτιότητα σου,
έχασες τα πρωτότυπα Τιμολόγια που εξέδωσες;
Η λύση κατά την εγκύκλιο:
“…Όταν τα πρωτότυπα τιμολόγια κλπ στοιχεία χάνονται από υπαιτιότητα του πιστωτή του Δημοσίου. Στην περίπτωση αυτή το πρωτότυπο τιμολόγιο κ.λ.π. που χάθηκε, θα πρέπει να αντικαθίσταται από άλλο πρωτότυπο , ο δε πιστωτής θα φέρει την ευθύνη για την τακτοποίηση της φορολογικής ανωμαλίας.”
Εν ολίγοις έξω από κάθε λογική εκδίδεις πάλι ισόποσο Τιμολόγιο και ψάχνεις να λύσεις “την φορολογική ανωμαλία” μόνος σου.. Δηλαδή κόψε Πιστωτικό για μην φορολογηθείς 2 φορές το ίδιο ποσό κλπ κλπ
Το Δημόσιο δεν δέχεται “ανωμαλίες” πχ.φωτοτυπημένο αντίγραφο με πρωτότυπη υπογραφή σου και σφραγίδα, μπορεί όμως να δημιουργεί σε σένα “φορολογική ανωμαλία”… Για να σε τιμωρήσει που έχασες το Τιμολόγιο !!
Έχεις συναλλαγή με το Δημόσιο και με υπαιτιότητα Του,
χάθηκαν τα πρωτότυπα Τιμολόγια που εξέδωσες;
Η λύση κατά την εγκύκλιο:
“…Όταν τα πρωτότυπα τιμολόγια, δελτία παροχής Υπηρεσιών κ.λ.π δικαιολογητικά χάνονται από υπαιτιότητα των Δημοσίων Υπηρεσιών . Τότε θα ακολουθείται η διαδικασία που ισχύει στην περίπτωση αυτή, και την οποία αναγνωρίζει και το Ελεγκτικό Συνέδριο (πρακτικά 24ης έκτακτης Γεν. Συνέλευσης της Ολομέλειας Ε.Σ. της 27-6-1979 κλπ) δηλαδή η πληρωμή απαίτησης κατά του Δημοσίου, της οποίας τα πρωτότυπα δικαιολογητικά στοιχεία έχουν χαθεί, θα γίνεται βάσει αντιγράφων των απωλεσθέντων δικαιολογητικών ύστερα από πόρισμα σχετικής ένορκης διοικητικής εξέτασης (ΕΔΕ) που θα διενεργεί αρμόδιος Επιθεωρητής.Τα αντίγραφα των απωλεσθέντων στοιχείων του Κ.Φ.Σ. θα επικυρώνονται από την αρχή που τα έχασε , συνοδευόμενα από υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/1986, του εκδότη τους, που θα επιβεβαιώνει το ακριβές του περιεχομένου.”
Εδώ το Δημόσιο αναγνωρίζει το λάθος του, δεν σε τιμωρεί με “φορολογική ανωμαλία”, δέχεται αντίγραφα αλλά… διενεργεί ΕΔΕ, για να σε πληρώσει !!! Τώρα προφανώς εσύ θα πρέπει να περιμένεις το “πόρισμα” για μπορέσεις να πληρωθείς, χωρίς βέβαια να έχεις καμία ευθύνη… Εδώ η “τιμωρία” είναι άλλη και είναι η καθυστέρηση της εξόφλησης σου.
Τώρα αν θέλεις στη περίπτωση αυτή να πληρωθείς σύντομα… Ομολόγησε ότι εσύ φταις, κόψε και πάλι το Τιμολόγιο , κόψε Πιστωτικό και πρόσεξε: “..έκδοση νέου τιμολογίου για την είσπραξη και πιστωτικού τιμολογίου για την “ακύρωση” του απωλεσθέντος. Προσοχή στο πιστωτικό τιμολόγιο πρέπει ν’αναγράφεται ρητά ότι εκδίδεται “για λόγους λογιστικής τακτοποίησης” και το πραγματικό περιστατικό, για να μην θεωρηθεί εικονικό.Επίσης να φυλάσσεται πιθανή αλληλογραφία….”
Επιμύθιον η λαϊκή παροιμία: “Τα δικά μου,δικά μου και τα δικά σου,δικά μου”
