Οι συζητήσεις για την επίλυση του διαχρονικού -πια- προβλήματος του Ασφαλιστικού μας συστήματος , έβαλε στο τραπέζι και την αύξηση των εισφορών (εργοδοτών & εργαζομένων) προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Ιστορικά λοιπόν θυμόμαστε την μείωση των εργοδοτικών & των ασφαλιστικών εισφορών , δηλαδή του ΜΗ μισθολογικού κόστους , κατά 3,9 μονάδες από 1η Ιουλίου 2014 . Η μείωση κατανεμήθηκε με -1% για τους εργαζόμενους και -2,96% για τους εργοδότες.
Ο απλός και χωρίς στοιχεία ισχυρισμός , ότι η μείωση αυτή δεν επέδρασε σε τίποτα σε σχέση με την ανάπτυξη και τη μείωση της Ανεργίας , συνάδει με την ευκολία και τη πολιτική εξήγηση που δίνει ο καθένας μας στη πραγματικότητα.
Είναι αλήθεια ότι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών & των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9 μονάδες από 1η Ιουλίου του 2014, χωρίς καμία πρόβλεψη για την υποκατάσταση των εσόδων του ΙΚΑ, αποδείχθηκε εγκληματική για τα οικονομικά του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού, που αναμένεται να αποτελέσει και τη βάση για τον ενιαίο ασφαλιστικό πυλώνα, καθώς έγινε χωρίς κάποια μελέτη και, κυρίως, γιατί δεν υπήρξε πρόβλεψη για υποκατάσταση των διαφυγόντων εσόδων προς το Ταμείο. Εκτιμάται ότι συνολικά, το έτος, το ΙΚΑ χάνει 1 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να διευρύνεται το έλλειμμα του Ταμείου , όπως αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα “Η Καθημερινή”.
Από την άλλη είναι δεδομένο ότι η μείωση του ΜΗ μισθολογικού κόστους , έδωσε ανάσες διατήρησης και όχι ανάπτυξης κατά τη γνώμη μας , στις επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν τη τελευταία 5ετία από τον Αρμαγεδώνα των Μνημονίων. Ειδικά δε , στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούσαν/λούν μικρό αριθμό εργαζομένων.
Παράλληλα φυσικά δεν επέδρασε καταλυτικά στα ποσοστά Ανεργίας , αλλά δεν μπορούμε να αμελήσουμε ότι συνέβαλλε στην μικρή μείωση του ποσοστού αυτού , από 26.4% (Ιούλιος 2014) σε 25% (Ιούλιος 2015).
Το ερώτημα λοιπόν εδώ που τίθεται είναι :
Η αύξηση του ΜΗ μισθολογικού κόστους , θα αυξήσει τα έσοδα πχ. του ΙΚΑ ή θα δώσει “κίνητρο” για περισσότερες απολύσεις και για επέκταση της αδήλωτης εργασίας , με αποτέλεσμα τελικά τη μείωση των εσόδων του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της Χώρας ?
Να σημειώσουμε ακόμα ότι η μείωση των εργοδοτικών εισφορών & των ασφαλιστικών εισφορών του 2014 , δεν αφορούσε άλλα Ασφαλιστικά Ταμεία πχ. ΟΑΕΕ , τα οποία συνέχισαν να εισπράττουν(?) τις ίδιες εισφορές μέχρι σήμερα.
Στο σχετικό δε , άρθρο της εφημερίδας “Η Καθημερινή” αναφέρεται ότι σχεδόν 70% περισσότερο από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ και τουλάχιστον 20 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τη Γερμανία πληρώνει ένας Ελληνας επιχειρηματίας τη μισθωτή εργασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένας μισθωτός με μεικτές αποδοχές (και όλες τις εισφορές και φόρους που επιβαρύνουν την εργασία του) της τάξης των 2.400 ευρώ να λαμβάνει τελικά στο χέρι 1.080 ευρώ. Τα υπόλοιπα 1.320 είναι το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος, το οποίο όχι μόνο είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, αλλά έχει και τη χαμηλότερη δυνατή ανταποδοτικότητα.
Υψηλότερες από την Ελλάδα ασφαλιστικές εισφορές ως ποσοστό των μισθών έχουν μόνο 3 χώρες στον ΟΟΣΑ. Ωστόσο, όπως επισημαίνει το Ινστιτούτο Μελετών της ΓΣΕΒΕΕ, κι εκεί καταλαμβάνουμε την πρωτιά, αν προστεθούν επιπλέον επιβαρύνσεις, ειδικά προς τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Εν κατακλείδι η συζήτηση αυτή με βάση τα στοιχεία αλλά και την απλή λογική , φαντάζει πραγματικά ανούσια και αδιέξοδη και δεν αντιμετωπίζει ένα πράγματι τεράστιο & σοβαρό πρόβλημα όπως είναι το Ασφαλιστικό ζήτημα.
