Ο όρος Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (Κ.ΑΛ.Ο) έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Στην Ελλάδα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν τη δουλειά και την τύχη τους στα χέρια τους για να δώσουν απτές απαντήσεις στις ανάγκες τους.
Συνεταιρισμοί, κοινωνικές επιχειρήσεις, συνεργατικά εγχειρήματα, ανακτημένα από τους εργαζόμενους εργοστάσια, ομάδες παραγωγών και καταναλωτών, δίκαιο εμπόριο, κίνημα χωρίς μεσάζοντες, αλληλέγγυα σχήματα, δίκτυα ανταλλαγής υπηρεσιών και τράπεζες χρόνου, εναλλακτικά νομίσματα, ηθικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και πληθώρα οργανώσεων και φορέων αναδύονται μέσα από την κοινωνία διεκδικώντας «να βγούμε συλλογικά από την κρίση».
Η Κ.ΑΛ.Ο δεν είναι κρίσιμη μόνο για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας αλλά και για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού οικονομικού μοντέλου..
Η κοινωνική οικονομία δεν είναι ουτοπία, αλλά πραγματικότητα, η οποία μάλιστα έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτική στις συνέπειες της κρίσης, δημιουργώντας και διατηρώντας θέσεις εργασίας και πολλαπλασιάζοντας επιχειρηματικές πρωτοβουλίες.
Σήμερα, περισσότεροι από 14 εκατ. εργαζόμενοι στην Ευρώπη απασχολούνται στην ΚΑΛΟ, εκπροσωπώντας το 6,5% της συνολικής απασχόλησης στην ήπειρο. Αν και στην Ελλάδα ο τομέας δεν φτάνει ούτε στο 1%, το δυναμικό του είναι τεράστιο, όπως μεγάλες είναι και οι προκλήσεις που οικονομίας έχει ενταχθεί τα τελευταία χρόνια στην κοινωνική πρακτική, τον.
Μερικοί τομείς στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί η αλληλέγγυα οικονομία, είναι οι παρακάτω:
– Στον τουρισμό: Παραγωγή καινοτόμων προϊόντων στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για ποιοτικό πολιτιστικό και περιβαλλοντικό τουρισμό.
– Στην αγροτική παραγωγή και παραγωγή τροφίμων: η υποστήριξη της δημιουργίας μιας νέας γενιάς συνεταιριστικών αγροτικών δραστηριοτήτων (με αξιοποίηση διαθέσιμης γης), ή και μεταποίησης τροφίμων (με αξιοποίηση αργούντος παραγωγικού εξοπλισμού), μπορεί να στοχεύσει, τόσο στην αύξηση της παραγωγής με στόχους την κάλυψη αναγκών και την αύξηση της απασχόλησης, όσο και στην αναβάθμιση των προϊόντων με στόχους την υποκατάσταση εισαγωγών και την αύξηση των εξαγωγών.
Στην παραγωγή λογισμικού: Αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και ερευνητικών δραστηριοτήτων για τη δημιουργία συνεταιριστικών σχημάτων που θα παράγουν και θα αξιοποιήσουν καινοτομίες με τις οποίες θα καλυφθεί εγχώρια ζήτηση και θα ενισχυθούν εξαγωγικές δραστηριότητες. Η ενίσχυση αυτής της δυνατότητας πρέπει να πάρει μορφές που αφορούν, τόσο την καθαρά επιχειρηματική δράση, όσο και την ανεξάρτητη έρευνα μέσω της δημιουργίας χώρων και δικτυώσεων, ,
– Στην ενημέρωση με έντυπα ή ηλεκτρονικά ΜΜΕ σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο,
– Σε παντοπωλεία προσφοράς προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης σε χαμηλές τιμές που μπορούν να αποτελέσουν μετεξέλιξη του κινήματος “χωρίς μεσάζοντες”.