Κάθε μεταβολή των όρων εργασίας που προκαλεί είτε υλική είτε ηθική ζημιά στον εργαζόμενο και η οποία γίνεται μονομερώς και χωρίς την έγκρισή του, έχει κριθεί από το Δικαστήριο ότι αποτελεί βλαπτική μεταβολή.
Επίσης η αυθαίρετη μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας του εργαζομένου η οποία είναι βλαπτική για αυτόν θεωρείται ως καταγγελία της σύμβασης
Στην παραπάνω περίπτωση, ο μισθωτός μπορεί:
*Να αποδεχθεί την μεταβολή και να παραμείνει στην εργασία του
*Να θεωρήσει τη μεταβολή αυτή σαν άκυρη καταγγελία της εργασιακής του σύμβασης και να ασκήσει αγωγή για την ακύρωση της απόλυσης και καταβολή των μισθών υπερημερίας για την επιδίκαση της αποζημίωσής του, μέσα στη νόμιμη προθεσμία.
*Να κρατήσει επιφύλαξη και να προσφύγει στα δικαστήρια για ανατροπή της βλαπτικής απόφασης
*Να απαιτήσει την τήρηση των όρων σύμβασης και να εργάζεται με τους ίδιους και μετά την μεταβολή. Ενώ έχει τη δυνατότητα να ζητήσει και αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Αναφερόμαστε παρακάτω στη περίπτωση που αφορά μεταβολή του τόπου παροχής της εργασίας.
Ο τόπος παροχής της εργασίας
Ο τόπος παροχής της εργασίας θεωρείται ουσιώδης όρος της σύμβασης εργασίας για το μισθωτό, διότι συνδέεται με το σύνολο των βιοτικών του αναγκών και έχει άμεση επίδραση στην οργάνωση της λοιπής προσωπικής και οικογενειακής του ζωής αλλά και για τον προσδιορισμό πρόσθετων οικονομικών απολαβών (π.χ. αμοιβή για εκτός έδρας διανυκτέρευση).
Στις περισσότερες δε των περιπτώσεων η επιλογή εργασίας γίνεται κατ’ αρχήν σε συνάρτηση με συγκεκριμένο τόπο παροχής της. Ο εργαζόμενος θα πρέπει εξ αρχής να γνωρίζει τον τόπο άσκησης των εργασιακών του καθηκόντων, ώστε ανάλογα να διαμορφώνεται ο μισθός του, το ωράριο απασχόλησής του, το είδος των εργασιακών του καθηκόντων.
Προς τούτο και η μεταβολή του τόπου εργασίας του με αποκλειστική πρωτοβουλία του εργοδότη ελέγχεται, εφόσον βέβαια δεν υπάρχει η συναίνεση του εργαζόμενου σε αυτήν, κατά πόσο παραβιάζει ειδικές διατάξεις που την απαγορεύουν (όπως διατάξεις που καθιερώνουν το αμετάθετο για ειδικές κατηγορίες εργαζομένων) και πάντοτε, εάν αυτή ασκείται εντός των ορίων που προσδιορίζει η διάταξη 281 ΑΚ, δηλαδή εάν αυτή ασκείται χωρίς να συνιστά καταχρηστική άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος του εργοδότη.
Το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη περιορίζεται από το περιεχόμενο της ατομικής σύμβασης εργασίας, που ορίζει τον τόπο, το χρόνο και το είδος αυτής, την οποία ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να παρέχει στον εργοδότη. Το διευθυντικό δικαίωμα, δηλαδή, δεν μπορεί να μεταβάλλει στοιχεία της ατομικής σύμβασης εργασίας.
Μόνο στα πλαίσια της σύμβασης αυτής τα ως άνω στοιχεία, τα συγκεκριμενοποιεί, στο βαθμό βέβαια που δεν προκαλείται μονομερής εκ μέρους του εργοδότη παραβίαση των όρων της σύμβασης, χωρίς μάλιστα τη συναίνεση του εργαζόμενου.
Έτσι, όταν στη σύμβαση εργασίας έχει προσδιοριστεί με σαφήνεια ο τόπος άσκησης των εργασιακών καθηκόντων του εργαζόμενου, και μάλιστα με βάση τη σύμβαση αποκλείεται το δικαίωμα του εργοδότη να προβεί στην μεταβολή του τόπου αυτού χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου, η μονομερής μεταβολή του όρου αυτού απαγορεύεται.
Στην αντίθετη περίπτωση ο εργαζόμενος υφίσταται βλάβη, με συνέπεια να διατηρεί επιλεκτικά τα παρακάτω δικαιώματα:
α). να εμμείνει στη παροχή της εργασίας του στον αρχικά ορισθέντα ως τόπο απασχόλησής του, με αποτέλεσμα ο εργοδότης που αρνείται τη προσφορά των υπηρεσιών του στον αρχικό τόπο εργασίας καθίσταται υπερήμερος,
β). να αποχωρήσει από την εργασία του θεωρώντας και δηλώνοντας ότι, ο εργοδότης του κατά τον τρόπο που ενήργησε προέβη σε παράνομη καταγγελία της σύμβασης εργασίας του, οπότε αυτός (ο εργαζόμενος δηλαδή) διατηρεί το δικαίωμα είσπραξης της αποζημίωσής του,
γ). να συνεχίσει να εργάζεται στον νέο τόπο της εργασίας του, ασκώντας παράλληλα αγωγή με αίτημα να αναγνωριστεί ότι, η αλλαγή του τόπου εργασίας του αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του και να επανατοποθετηθεί στο προηγούμενο τόπο της απασχόλησής του,
δ). να αποδεχτεί τελικώς την μεταβολή των όρων εργασίας του ανεπιφύλακτα και χωρίς καμία αξίωση.
(Το απόσπασμα του κειμένου που αφορά στο τόπο παροχής της εργασίας είναι του
κ.Γιάννη Κ. Καρούζου, Δικηγόρου)
