Ήταν μια εποχή, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’50, όταν άρχιζε η μεταπολεμική ανοικοδόμηση και η Ελλάδα έμπαινε στο τριαράκι της αντιπαροχής, όταν το χωριό μετακόμιζε στην Αθήνα «που ανοίγουν οι δουλειές», τότε που η παραμικρή φροντίδα στην καθημερινή ζωή της πόλης και κάθε τι καινούργιο έμοιαζαν λουξ, «μοντέρνο», πολυτελές. Κάτι το ωραίον. του Γιάννη Νένε Το μικρό Παρίσι –τίτλος που διεκδικούν πολλές συνοικίες κατά καιρούς (η Ηλιούπολη κάποτε, λόγω καλής ρυμοτομίας, το Μεταξουργείο σήμερα λόγω των πολλών μπιστρό και…

Στο πρώτο-πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας, εκείνο των Κλεάνθη και Σάουμπερτ που ποτέ δεν υλοποιήθηκε, η πλατεία ήταν τετράγωνη, λεγόταν «πλατεία ανακτόρων», φιλοξενούσε (εννοείται) τα ανάκτορα και είχε μπροστά της ένα μεγάλο πάρκο, τον «κήπο του λαού». Η πλατεία τελικά ξεκίνησε να διαμορφώνεται ως Πλατεία Όθωνος το 1859. Βελανιδιές και πεύκα φυτεύτηκαν γύρω της, στη θέση των συκιών και των αμπελιών που υπήρχαν μέχρι τότε. Ομόνοια ονομάστηκε το 1862, όταν γιορτάστηκε εκεί η έξωση του Όθωνα, που έληξε τις συγκρούσεις μεταξύ οθωνικών…

Πολιτιστικές υποδομές που περιμέναμε χρόνια να ολοκληρωθούν στην Αθήνα, έπειτα από καθυστερήσεις, εμπόδια και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, βρίσκονται πια προς το τέλος τους. Από τους πρώτους μήνες του 2019 έως και το τέλος του 2022, το στοίχημα είναι η πόλη να απαλλαγεί από τα ανοιχτά εργοτάξια ή τα κτίρια στα οποία τα έργα ολοκληρώθηκαν αλλά παραμένουν σιωπηλά από διάφορες εκκρεμότητες: από την οδό Κωνσταντινουπόλεως στο Χίλτον, το Παγκράτι και τη λεωφόρο Συγγρού, μέχρι τη Μαυρομιχάλη και Ακαδημίας, την Πατησίων και το…