Eγκανιάζεται στις 18/4 η έκθεση «Aidez le peuple grec: Η αντιδικτατορική συλλογή της οικογένειας Meynaud» στο Ίδρυμα της Βουλής (Αμαλίας 22 -24, είσοδος από οδό Σουρή). Με επίκεντρο τον Καναδά, η οικογένεια Μεϊνό (Meynaud), ανέπτυξε έντονη δράση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, με βασικά μέσα την πληροφόρηση και την κινητοποίηση της δημοκρατικής κοινής γνώμης, φορέων και αρχών στην Ευρώπη και την Αμερική. Αν και για αρκετούς Έλληνες ο καθηγητής Ζαν Μεϊνό είναι γνωστός από το έργο του «Οι…

Στην Ελλάδα τον λέμε «ελληνικό», στον Λίβανο «λιβανέζικο», θα τον ακούσεις επίσης ως «αραβικό καφέ». Στην Τουρκία ονομάζεται «τούρκικος», όπως και σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων. Αλλά όταν έφθασε γύρω στα μέσα του 16ου αιώνα και σταδιακά εξαπλώθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία -εδάφη της οποίας αποτελούσαν τότε όλες αυτές τις περιοχές- ήταν γνωστός απλώς ως καφές. Και έπαιξε και αυτός το δικό του, άγνωστο στους περισσότερους- ρόλο στην μετέπειτα κατάρρευσή της, όπως αναφέρει ο Economist. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από…

Βαριές πέφτουν και οι σκιές της πρόσφατης Ιστορίας της Ελλάδας µέσα από τα ευρήµατα επίσηµων αρχείων που έµειναν ξεχασµένα στη σκόνη επί 50 χρόνια. Το αρχείο Παττακού, του Στυλιανού Παττακού που ορίστηκε πρώτος υπουργός Εσωτερικών από την χούντα έρχεται στο φως έπειτα από δύο χρόνια προσπάθειας. Υπόγεια και αποθήκες του υπουργείου Εσωτερικών, που συνεχίζει να εδρεύει στο ίδιο κτίριο στην πλατεία Κλαυθµώνος, ερευνήθηκαν διεξοδικά και έτσι ήρθαν στο φως επιστολές από κάθε γωνιά της χώρας. Μέσα από τα γράµµατα αυτά…

«Καλό Βόλι» Είναι μια φράση που αρχικά χρησιμοποιούσαν ως ευχή οι αγωνιστές στην επανάσταση του 1821 για εύστοχη βολή κατά του τυράννου. Μετά το 1864 χρησιμοποιείται μεταφορικά ως ευχή για εύστοχη πολιτική επιλογή μπροστά στις εκλογικές κάλπες. ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ είναι  και ο τίτλος του νέου επίκαιρου βιβλίου του Αθηναιογράφου Θωμά Σιταρά, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ Ιδού ένα απόσπασμα από το βιβλίο: «Η χήρα Κουτζαμάνη, η οποία διαθέτει τριάκοντα, πιθανόν και περισσότερα σφαιρίδια, εις ορεινόν Δήμον της Ελλάδος,…

Η ευαισθησία για τα μνημεία της βιομηχανικής δραστηριότητας στη χώρα μας εκδηλώνεται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με πρωτεργάτες, όπως σημειώνει η κ. Μαυροειδή, τον Στέλιο Παπαδόπουλο, ψυχή του Πολιτιστικού Τεχνολογικού Ιδρύματος της ΕΤΒΑ (Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς στη συνέχεια), από πανεπιστημιακά ιδρύματα και κυρίως το ΕΜΠ και το ΑΠΘ, καθώς και τους σκαπανείς του Βιομηχανικού Μουσείου της Σύρου Βασίλη Παναγιωτόπουλο, Αγγελική Φενερλή και Χριστίνα Αγριαντώνη. Εθνικός φορέας της προστασίας και της διαχείρισης της βιομηχανικής κληρονομιάς με τις κατά…

Η ιστορικός τέχνης, συγγραφέας και ξεναγός με εμπειρία χρόνων και πλούσιο έργο, κάνει μία αναδρομή στην πορεία της Αθήνας, από τον Μεσαίωνα μέχρι και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Την συνέντευξη υπογράφει ο M. HULOT και ανδημοσιεύεται, σε τμήματα, από την lifo.gr.  Ακολουθεί το απόσπασμα όπου γίνεται αναφορά στην περίοδο της Τουρκοκρατίας -Στο βιβλίο του «Ελλάδα 1453-1821, Οι άγνωστοι αιώνες» ο David Brewer αναφέρει ότι απ’ όλους τους δυνάστες οι Οθωμανοί ήταν οι πιο ήπιοι. Είναι αλήθεια. Όταν έρχονται οι…

Τον Αύγουστο του 2000 τρεις μπουλντόζες του Δήμου Αθηναίων πιάνουν δουλειά αξημέρωτα αποσκοπώντας στον αιφνιδιασμό. Μέσα σε λίγη ώρα η ιστορία ενός αιώνα, όπως και η μνήμη της βιομηχανικής λειτουργίας μιας περιοχής διαγράφεται. Το πρώην εργοστάσιο Φιξ – Κλωναρίδου στην οδό Πατησίων μετατρέπεται σε μπάζα με τη σφραγίδα του πρώην δημάρχου Αθηναίων Δ. Αβραμόπουλου. Η δημοτική αρχή απέφυγε επιμελώς να θέσει το ζήτημα προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, αγνόησε δε τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων και τις διεκδικήσεις τους για…