Browsing: ΓΝΩΜΕΣ & ΣΧΟΛΙΑ

Εδώ εκφράζονται απόψεις, γνώμες και σχόλια, για όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν σαν Πολίτες. Οι δημοσιεύσεις Άρθρων Γνώμης και σχολίων, δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της Ομάδας του «Forolinευζήν».

Του Γιώργου Τσιάρα*  (Αποσπάσματα http://www.efsyn.gr/)Όσο οι πρόσφυγες έμεναν μακριά, ή έστω συνωστίζονταν στις μεσογειακές «χώρες υποδοχής», κυρίως την Ελλάδα και τη* Ιταλία, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι σφύριζαν αδιάφορα και εκ του ασφαλούς, όταν δεν μας κουνούσαν το δάχτυλο για την «πλημμελή φύλαξη» των κοινών μας συνόρων. Τώρα όμως που το ποτάμι των απελπισμένων έφτασε και στις δικές τους πόλεις, οι υψηλές αξίες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης πήραν πόδι και στη θέση τους ξυπνά πάλι όλη η ξενοφοβική μισαλλοδοξία και το εθνικιστικό…

Ελλάδα 1967. Οι μέρες μαύρες. Η σιωπή υπόκωφη. Σκιάξιμο.Όχι για όλους. Άλλοι φανερά. Άλλοι πιο προσεκτικά.Κάποτε ο χωροφύλακας χτύπαγε την πόρτα. Κι ερχόταν η πρόσκληση… Ελλάδα 2016.Οι μέρες μαύρες. Η πατρίδα χτυπημένη. Κρίση, είπανε .Η επίπλαστη ευτυχία φυλλορρόησε. Ξερόδενδρο ο Έλληνας. Κάποτε η «Εταιρεία» καλούσε στο τηλέφωνό σου. Και η πρόσκληση πάλι ερχόταν… Ελλάδα 1967. «Παρακαλούμε «παρουσιαστείτε το ταχύτερον από της λήψεως ταύτης εις το οικείον αστυνομικόν τμήμα δι’ υπόθεσίν σας». Η πρόσκληση! Και η διευκρίνιση: «Τυχόν καθυστέρηση ή μη…

Του PAUL MASON / THE GUARDIAN * Δεν θυμάμαι τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως πλησιάζει το τέλος εποχής για τα μετρητά. Ηταν η Ημέρα της Αυστραλίας στην παραλία Μπόντι προ διετίας. Σε μια κάβα, ένας πελάτης με το μαγιό καθυστερούσε τους υπόλοιπους διότι μετέφερε 50 δολάρια Αυστραλίας από το κινητό στην τραπεζική κάρτα του για να διεκπεραιώσει ηλεκτρονικά τη συναλλαγή. Οι υπόλοιποι 30χρονοι δεν διαμαρτυρήθηκαν παρά την καθυστέρηση. Αμφιβάλλω εάν κάποιος είχε πάνω του νομίσματα ή χαρτονομίσματα. Το σενάριο μιας…

Την είδα να περπατά στην έρημο της μοναξιάς της. Κατάκοπη. Σε ένα τοπίο εχθρικό. Νύχτα. Μήτε φως από πουθενά, μήτε ελπίδα. Την είδα να αγκομαχά. Να απελπίζεται. Και τότε ένας θεός-θεούλης, της πέταξε λίγο μάνα. Ψίχουλα! Και μόνο μια στάλα βροχή. Την ήπιε η άμμος. Δεν πρόλαβε! Ο θεός-θεούλης αποφάσισε να την βγάλει στο ξέφωτο. Έσκυψε την μέση. Γονάτισε. Διπλώθηκε στα τέσσερα. Υποτάχθηκε. -Σ’ευχαριστώ θεέ μου-θεούλη. Και τότε αυτός την πέταξε μπροστά σε μια θάλασσα. Την ώρα της πλημμυρίδας. Και…

«Και τι κάναμε εμείς οι δύο αυτή τη μέρα πριν από έναν χρόνο;». «Αφισοκόλληση; Κατάληψη; Πορεία;» Του Κοσμά Βίδου* Την πρώτη επέτειο του γάµου τους την ξέχασαν και οι δύο. Εκείνης, όμως, της το θύμισε την ίδια ημέρα μια φίλη. «Σαν σήμερα παντρευτήκατε». «Και δεν το θυμήθηκε; Απαράδεκτος!» έσπευσε να καταδικάσει τον συμβίο της, προσπερνώντας ως ασήμαντη λεπτομέρεια το δικό της «κενό μνήμης». Αμείλικτη από κούνια, αποφάσισε να του κρατήσει μούτρα. Δεν του πήρε πολλή ώρα να καταλάβει πως κάτι…

Να ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί, αλλά να μην ξυπνάς. Να ξεκινάς σα ζόμπι την ημέρα. Κάθε μέρα, να είναι η μέρα της μαρμότας. Καφές-τσιγάρο, δουλειά,-τσιγάρο, ο ξυνισμένος διευθυντής-τσιγάρο, η ανασφάλεια-τσιγάρο… Πλήρωσα τη ΔΕΗ; Τσιγάρο… Πώς θα πληρώσω τα κοινόχρηστα; Το νοίκι; Τσιγάρο… Πάλι με φραγκοδίφραγκα στην τσέπη. Τσιγάρο… Θα με πληρώσει το αφεντικό; Τσιγάρο… Μετά, να έρχεται Σαββατοκύριακο. Να ανοίγεις τα μάτια και ξάφνου να ξυπνάς! Να αναθαρρείς. Να ευχαριστιέσαι ακόμη και με τα φραγκοδίφραγκα. Να πνίγεις το…

Εν αρχή ην ο Τάσος. Και δίπλα του η Κάτια. Κι απέναντί του η Σταυρούλα. Κι ένα ακόμη γραφείο. Το βρήκα άδειο. Κάθησα. Μετά άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Δημήτρης. Κι άλλος Τάσος… Και η Κάτια είπε: Καιρό βάλατε;;;; Κι έτσι μπήκαν ιδέες.  Κι αρχίσαμε τα σούρτα φέρτα στον χώρο με το πομπώδες όνομα, κυβερνοχώρος. Εν αρχή ήταν-ΚΑΙ- το foroline.gr….Οδηγό οικονομικής επιβίωσης το ονομάσαμε. Αλλά είπαμε να «απλωθούμε» λίγο περισσότερο. Kαι τον καιρό βάλαμε, και κινηματογράφο, και τεχνολογία, και…

Η τυραννία της πλειοψηφίας είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Αποκλείει την δημιουργία κάθε ατομικότητας που δεν εναρμονίζεται με τις συνήθειες της. Πιέζει κάθε χαρακτήρα να διαμορφώνεται με βάση το δικό της μοντέλο. Συχνά η πλειοψηφία γίνεται όχλος. Και εύκολα ο όχλος ανάγεται σε… κοινή γνώμη. Τότε η Δημοκρατία καταντά  παράδοξο. Η ατομική ελευθερία γίνεται επίφαση. Η διαφορετικότητα, βδέλυγμα. Όταν η πλειοψηφία νομίζει ότι μπορεί μόνη αυτή να ορίζει   την αλήθεια, τότε η μειοψηφία γίνεται «μάγισσα» και καίγεται στην πυρά. Όταν το…

Εκαναν το αυτονόητο. Επέστρεψαν ζωή στους «πνιγμένους» των πολέμων. Τους τάισαν με το ζυμάρι της άδολης αγάπης. Τους έβαλαν στην αυλή τους. Αγκάλιασαν τα παιδιά τους και τα βύζαξαν.. Έκαναν το αυτονόητο. Έδειξαν ανθρωπιά Κι έπειτα κάποιος έριξε την πρώτη υπογραφή. Κι έτσι μολύνθηκε το αυτονόητο. Κι έτσι ξεκίνησε η υστερία-στη Σουηδία αδελφές μου, στη Σουηδία Και η υστερία έγινε σοσιαλιτέ και γκλάμορους Ένας ποδοσφαιριστής, μία ηθοποιός,, ένα μοντέλο, μας χάρισαν τις υπογραφές τους-για να τους επιστραφεί η δόξα. Και…

Τελικά η αξιοπρέπεια μετά θάνατον είναι κάτι τελείως υποκειμενικό Του Κοσμά Βίδου* Οφείλω να προειδοποιήσω εκείνους που δεν έχουν καλή σχέση με τα θρίλερ ότι το σημερινό κείμενο περιέχει στοιχεία splatter. Συνεχίζετε με δική σας ευθύνη. Θέμα μας, η εκταφή. Η βάρβαρη μέθοδος που επιμένει να εφαρμόζει η Εκκλησία μας, αντιδρώντας λυσσαλέα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιτρέψει εκτός από την ταφή και την καύση των νεκρών – για όσους το θέλουν. Σας παραπέμπω στην πρόσφατη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου: «Υπενθυμίζεται ότι…

Tου Homas L. Friedman*  Βάλτε με να αρχίσω να μιλάω για τον κόσμο σήμερα και μπορώ πολύ εύκολα να καταστρέψω κάθε πάρτι. Δεν το θέλω, αλλά βρίσκω δύσκολο να ρίξω μια ματιά τριγύρω και να μην αναρωτηθώ κατά πόσον η πρόσφατη αναταραχή στις διεθνείς αγορές δεν είναι απλά προϊόν δονήσεων αλλά μάλλον σεισμικών μετατοπίσεων στους θεμελιώδεις πυλώνες του παγκόσμιου συστήματος, με εξαιρετικά απρόβλεπτες συνέπειες

1 9 10 11