Browsing: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Θέματα για τον Πολιτισμό

Υπάρχουν ορισμένα πραγματικά μεγάλα τραγούδια που έχουν γραφτεί αρκετές δεκαετίες πριν, που δεν κατάφερε η σκόνη του χρόνου να τα σκεπάσει.  του Νίκου Αναγνωστάκη Ένα από αυτά είναι η οδός Αριστοτέλους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και του Γιάννη Σπανού που ερμηνεύει θεσπέσια η Χαρούλα Αλεξίου. Το τραγούδι έρχεται από το μακρινό 1974 και είναι μια «βεγγέρα», όπως έλεγαν οι παλιότεροι, στους δρόμους μιας ιδιαίτερα γοητευτικής και ελκυστικής γειτονιάς που έχει τη δική της μυθολογία και ιστορία. Είναι αποτύπωμα μιας εποχής λίγο…

Οι υποψιασμένοι περιπατητές στον μοναδικής ομορφιάς πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου εντοπίζουν εύκολα τις ομοιότητες ανάμεσα στις δύο πολυκατοικίες, από τις οποίες η μία βρίσκεται στον αριθμό 17 και η άλλη στο 37. Και δεν έχουν άδικο, καθώς τα δύο κτίρια έχουν τον ίδιο δημιουργό, τον Βασίλη Κουρεμένο, αλλά κυρίως πολλά κοινά αρχιτεκτονικά στοιχεία που κυριαρχούσαν στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Της Χαράς Τζαναβάρα* Προηγήθηκε κατά μία διετία αυτή που βρίσκεται στον αριθμό 17 και κατασκευάστηκε για λογαριασμό της Αγγελικής…

Ξεφεύγοντας από τη «στεγνή» βιογραφική ταινία, ο Τζούλιαν Σνάμπελ «Στην πύλη της αιωνιότητας» μπαίνει στην ψυχή και στο σώμα του ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ αξιοποιώντας τον Γουίλεμ Νταφόε σε μια αξέχαστη ερμηνεία του Γιάννη Ζουμπουλάκη* Στην πύλη της αιωνιότητας» («At eternity’s gate», ΗΠΑ, 2018) Το ενδιαφέρον με την ταινία «Στην πύλη της αιωνιότητας» («At eternity’s gate», ΗΠΑ, 2018) είναι ότι ενώ ολοφάνερα έχει γίνει τεράστια έρευνα για τη ζωή του ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ (1853-1890) η εικόνα της δεν είναι…

Ήταν μια εποχή, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’50, όταν άρχιζε η μεταπολεμική ανοικοδόμηση και η Ελλάδα έμπαινε στο τριαράκι της αντιπαροχής, όταν το χωριό μετακόμιζε στην Αθήνα «που ανοίγουν οι δουλειές», τότε που η παραμικρή φροντίδα στην καθημερινή ζωή της πόλης και κάθε τι καινούργιο έμοιαζαν λουξ, «μοντέρνο», πολυτελές. Κάτι το ωραίον. του Γιάννη Νένε Το μικρό Παρίσι –τίτλος που διεκδικούν πολλές συνοικίες κατά καιρούς (η Ηλιούπολη κάποτε, λόγω καλής ρυμοτομίας, το Μεταξουργείο σήμερα λόγω των πολλών μπιστρό και…

Κλασικά έργα, σπουδαίοι χορογράφοι και ικανοί περφόρμερ έρχονται τους επόμενους μήνες στην Αθήνα 1. Γκέοργκ Μπίχνερ, Βόιτσεκ Λίγα έργα έχουν επηρεάσει τη σύγχρονη δραματουργία όσο ο «ημιτελής» Βόιτσεκ του 23χρονου Μπίχνερ. Ο Μπίχνερ βάσισε το έργο σε μια γνωστή υπόθεση της εποχής: o στρατιώτης Γιόχαν Κρίστιαν Βόιτσεκ, σε μια κρίση ζήλιας, μαχαίρωσε την ερωμένη του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο συγγραφέας ξεπερνά τη σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μια υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση…

Στο πρώτο-πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας, εκείνο των Κλεάνθη και Σάουμπερτ που ποτέ δεν υλοποιήθηκε, η πλατεία ήταν τετράγωνη, λεγόταν «πλατεία ανακτόρων», φιλοξενούσε (εννοείται) τα ανάκτορα και είχε μπροστά της ένα μεγάλο πάρκο, τον «κήπο του λαού». Η πλατεία τελικά ξεκίνησε να διαμορφώνεται ως Πλατεία Όθωνος το 1859. Βελανιδιές και πεύκα φυτεύτηκαν γύρω της, στη θέση των συκιών και των αμπελιών που υπήρχαν μέχρι τότε. Ομόνοια ονομάστηκε το 1862, όταν γιορτάστηκε εκεί η έξωση του Όθωνα, που έληξε τις συγκρούσεις μεταξύ οθωνικών…

Πολιτιστικές υποδομές που περιμέναμε χρόνια να ολοκληρωθούν στην Αθήνα, έπειτα από καθυστερήσεις, εμπόδια και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, βρίσκονται πια προς το τέλος τους. Από τους πρώτους μήνες του 2019 έως και το τέλος του 2022, το στοίχημα είναι η πόλη να απαλλαγεί από τα ανοιχτά εργοτάξια ή τα κτίρια στα οποία τα έργα ολοκληρώθηκαν αλλά παραμένουν σιωπηλά από διάφορες εκκρεμότητες: από την οδό Κωνσταντινουπόλεως στο Χίλτον, το Παγκράτι και τη λεωφόρο Συγγρού, μέχρι τη Μαυρομιχάλη και Ακαδημίας, την Πατησίων και το…

Μια ταινία από τη Nότια Κορέα και μια γερμανική ξεχωρίζουν αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες του Γιάννη Ζουμπουλάκη* «Το παιχνίδι με τη φωτιά» («Burning», Νότια Κορέα, 2018) Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, ιστορία πασίγνωστη, χιλιοειπωμένη, αλλά πάντοτε ενδιαφέρουσα, ιδίως όταν την ξαναβλέπει κανείς μέσα από φρέσκια ματιά. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει στο «Παιχνίδι με τη φωτιά» («Burning», Νότια Κορέα, 2018) του Κορεάτη Λι Τσανγκ Ντονγκ, μια ταινία γνήσιου πάθους, ωμή και συγχρόνως τρυφερή, ρεαλιστική, μα και ποιητική, γεμάτη εικόνες…

Πονάει η ιστορία της Αθήνας, ειδικά όταν ανακαλύπτουμε με πόση ευκολία εκθεμελιώθηκε και έχασε το αστικό της πρόσωπο, καθώς και τα περισσότερα στολίδια από το παρελθόν της. Ένα τέτοιο στολίδι ήταν η γοτθικού τύπου έπαυλη στη γωνία των οδών Μεσογείων και Βασιλίσσης Σοφίας. Χτίστηκε στις αρχές του 1900, με κόκινη πελεκητή πέτρα, σε σχέδια Άγγλου αρχιτέκτονα για λογαριασμό ενός Αρμένιου εμπόρου, που είχε αγγλική υπηκοότητα και διατηρούσε παλαιοπωλείο Ερμού και Βουλής. Η έπαυλη χτίστηκε σε έκταση 1.613 τετραγωνικών, διέθετε 32…

“…Ναι, το ‘χω αυτό. Τίποτα δεν τελειώνω. Μαθήματα βιολί. Δίαιτες. Απόπειρες αυτοκτονίας. Τα αρχίζω αλλά ποτέ δεν τα τελειώνω…” Με το έργο του βραβευμένου Βρετανού συγγραφέα Ντάνκαν Μακ Μίλαν Με λένε Έμμα, σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση και σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, η Ομάδα Νάμα του Επί Κολωνώ εγκαινιάζει μια νέα περίοδο με μόνιμη πλέον παρουσία και στο Σύγχρονο Θέατρο, τη διεύθυνση του οποίου αναλαμβάνει από κοινού με την εταιρεία Λυκόφως. Το Με λένε Έμμα (πρωτότυπος τίτλος People, PlacesandThings) είναι ένα έργο για…

Το «Πράσινο βιβλίο» με τους Βίγκο Μόρτενσεν και Μαχαρσάλα Αλι είναι το πρώτο χορταστικό feelgood movie της χρονιάς, την ώρα που στα 88του ο Kλιντ Ιστγουντ σκηνοθετεί και πάλι στον εαυτό του στο «Βαποράκι» του Γιάννη Ζουμπουλάκη* «Το βαποράκι» («The mule», ΗΠΑ, 2018). Δραματική περιπέτεια του Κλιντ Ιστγουντ. Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία πραγματικά σπουδαία δημιουργία του, το «Gran Torino», με χαρά μας βλέπουμε τον Κλιντ Ιστγουντ και πάλι να πρωταγωνιστεί υποδυόμενος ο ίδιος τον Ερλ Στόουν, το κεντρικό…

Οι τουρκικές λέξεις κατακλύζουν την ελληνική γλώσσα. Αποτελούν βεβαίως και πεδίο πολυετούς έρευνας από τους γλωσσολόγους για το πόση είναι η διείσδυση στην καθημερινότητα. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν έρευνες γύρω από τα επώνυμα των Ελλήνων τα οποία σημαίνουν κάποιο επάγγελμα και κρύβουν στην ερμηνεία τους τουρκικές ρίζες. Σύμφωνα με τους ερευνητές περισσότερα από 12.000 επώνυμα προέρχονται από την τουρκική γλώσσα, Βεβαίως  πολλά είναι και τα επώνυμα που έχουν ρίζες από άλλες γλώσσες Στο Βυζάντιο τα επώνυμα εμφανίζονται τον 7ο αι. μ.Χ. Πηγή…

Μ​​ια γυναίκα σε μια τομή του αθηναϊκού χρόνου. Τι προκαλεί άραγε σήμερα μια μικρή φωτογραφία που χωράει στη θερμή αγκαλιά μιας παλάμης; του Νίκου Βατόπουλου Αγνωστη σε μένα αυτή η μορφή, αλλά η φωτογραφία, τραβηγμένη στα μέσα της δεκαετίας του 1930, είναι στα χέρια μου. Είναι τόσο μικρή, ώστε να χωράει σε πορτοφόλι και προσπαθώ να αναπαραστήσω τη σκηνή της πόζας με τον πλανόδιο φωτογράφο της πλατείας Συντάγματος. Ολόγυρα, από τα μέγαρα της πλατείας, ένα μόνο διασώζεται. Η διαφήμιση για…

Άνοιξαν και τυπικά τα οκτώ καταστήματα της Στοάς Εμπόρων στο κέντρο της Αθήνας, στο πλαίσιο της δράσης «αστικής αναζωογόνησης» του Δήμου Αθηναίων, και υποδέχτηκαν τον δήμαρχο Γιώργο Καμίνη σε μια εθιμοτυπική βόλτα. Του Σάκη Ιωαννίδη* Τα περισσότερα είχαν προλάβει να στήσουν τα βασικά, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις οι καταστηματάρχες συνέχιζαν να τακτοποιούν και να «μοντάρουν» ράφια ή πινακίδες καθώς πήραν τα κλειδιά των καταστημάτων μόλις πριν από δύο εβδομάδες. Η σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος για την επαναλειτουργία των καταστημάτων έκλεισε…

Στην επιβλητική σκιά της Στοάς του Αττάλου, σε μικρή απόσταση από την οδό των Παναθηναίων και τα απομεινάρια του υστερορωμαϊκού τείχους, ένα πετρόκτιστο εκκλησάκι συνιστά μια ενδιαφέρουσα «παραφωνία» στον αρχαιολογικό χώρο που αναπτύσσεται στη βορειοδυτική κλιτή της Ακρόπολης και φτάνει ώς το Θησείο. Της Χαράς Τζαναβάρα Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 βρισκόταν σε κεντρικό σημείο μιας από τις παλιότερες γειτονιές της Πλάκας, στα δυτικά του Ριζόκαστρου. Πρόκειται για το Βρυσάκι, που οριοθετούνταν στη δυτική πλευρά του από τις…

1 19 20 21 22 23 88